UHAW ANG KALBO NG BUROL sa MAMBUCAL

Halos anim na buwan kong hinintay ang unang patak ng ulan. Marami akong dapat gawin bago ako matuluan ng iyak ng langit. Nariyang naliligo ako sa ulan kasama ng aking mga kapatid, nariyang magpapaanod ako ng bangkang papel at nariyang magtatampisaw ako sa umaalimbukay na bugso ng baha kasama ng aking pamangkin. Ngunit iba ang naging takbo ng panahon sa nakalipas na buwan, walang puknat ang brown out sa aming nayon, walang ulan ang kumatok sa bubong ng aming barangay, ni walang hanging malamig ang dumuyan sa napipigtal nang dahon ng bayabas, kamatsile, kasoy at madre cacao. Sa madaling salita nawalan ako ng ganang umakyat sa paborito kong tanawin, ang burol malapit sa aming likod bahay. Wala ng kaluluwa ang mga damo sa bukid binaog ng makamandag na anag-ag ng araw, wala na ring dahon ang mga tangkay ng puno pinunit ng dagitab ng makapangyarihang bola sa kalangitan. Wala kang matanaw na berde, wala kang makikitang luntian, tanging mga damong mabalasik ang naiiwang nakadipa sa mainit na sikat ng araw tulad ng kulitis at hagonoy. Hindi ko nais ang ganitong paligid kung kaya gabi-gabi akong nagdarasal na sana ay lumuha ang langit at kami naman ay madiligan,ngunit talagang madamot ang ulap. Tiniis ko ang maalinsangang gabi ( wala kasing air con), inaliw ang sarili upang hindi mapansin ang init na nararamdaman, tumambay sa lilim ng puno habang pinagmamasdan ang kinang ng bituin sa kanluran. Sa mga panahong ito ay natuto akong maghintay sa unang bugso ng tubig-ulan. Binilang ko sa aking daliri ang mga araw kung kailan unang mababasa ng hamog ang tanim sa aming barangay, ang Mambucal. Ngunit masakit isiping matagal pa ang patak na yaon, nanghihina ako, gusto ko nang marining ang kokakan ng mga palaka sa tumana palatandaang sila ay masaya sa paraisong naliligiran ng tubig...Tulad din kaya ako ng palaka? Nais lumublob sa lagaslas ng tubig? Ayaw sa init at payapang nilalang? Sana ganun nga...Ngunit kamakailan lang nagising ako ala-una ng madaling araw, naglalagitikan ang aming bubong, nilukuban ako ng malamig na simoy ng hangin at naginawan ang nagpipyestang lamok...nakaramdam ako ng kapanatagan, simula na kaya ito ng muling pagsibol? at lalagukin na kaya ng burol ang tubig na dadausdos sa kanyang mukha? Sana....kaya sabik na sabik akong gumising sa araw na yaon, gusto kong maaninag ang naging bunga ng munting pagwisik ng luha ng kalangitan...may nabago ba? may sumupling bang dahong munti? naiisip ko na ang aking makikita...magmamadali ako bukas, uunahan ko ang tilaok ng manok.