-Isang Ligaw na Payo-

Hindi ko kayang kontrolin ang isang tao, hindi ko kasi pagmamay-ari ang kanyang buhay at katawan...Ngunit itinutulak ako ng aking sariling prinsipyo upang magpakumbaba para makausap at para lang makuha ang kanyang opinyon sa isang bagay. Isinulat ko ito hindi upang maipadama ko na naman ang pagmamahal ko sa isang tao, sinulat ko ito dahil gusto kong malaman niya na nag-aalala ako sa kanya, wala akong karapatang mag-aalala ngunit ito kasi ang sinisigaw ng aking damdamin, nag-aalala ako sa gabi-gabi niyang paglalamay sa paglalaro ng computer dahilan ng pamumula ng kanyang mata, nag-aalala ako sa kanyang kalusugan, sa kanyang maikling oras ng pagtulog, sa kanyang kalagayan...Hindi ko alam kung paano maiiba ang kanyang hilig o maiiba ba talaga? pero yun ang paraan niya upang makawala sa nakakapagod na trabaho ngunit hindi na ata tama na araw-araw na lamang at gabi-gabing naglalamay sa computer...mukha na siyang walang tulog, bangkay na naglalakad, payat, walang lakas, haggard, stress masyado dahil lamang sa kanyang kinahuhumalingan.. Ano nga ba ang magagawa ko kundi ang sabihin sa kanya at ipaalala sa kanya na please magpahinga muna siya at magrelax sa buhay..na mag-iingat siya dahil napakaikli lamang ng buhay...dahil kung wala siya hindi ko alam kung matututo pa akong magmahal...Ingat Yan!