Sa nabakbak na talulot ng puting gumamela
sumusungaw ang mga nanlilimahid na multo ng nakaraan;
mapangahas, mapanghamon, mapanubok.
Sa mga gusgusing pader ng bahay
sumusulak ang yugtu-yugtong kasaysayan
ng pangungulila, kamusmusan at kadahupan.
Sa mga nakiskis at natadtad na puno ng ipil-ipil,
dapdap at kapok naukit ang maluwalhating kabataan
ng nakalipas (nagtampisaw sa tubig, nagpadausdos sa tumana, nanakip ng tutubi)
Kinakanlong ng kahapon ang mapaniil na pangarap
Hinuhubog ng kasalukuyan ang matayog na mithiin
Idinuduyan sa guniguni ang abuhing panaginip
Sa ikadalawampu't apat na taon ng pakikipagsapalaran nangulila ang puso,
nasaktan ang diwa, nabalian ng siko, nasugatan ang tuhod, nakipaggitgitan sa kaaway
nakipagbiruan sa hangin, sumabay sa agos, gumapang sa lusak upang mandi'y masilayan ang maaliwalas na alapaap sa bughaw na langit at 'di na madugo ang dapithapon sa paghimlay ng araw.
Sa mga kulubot ng dahon isinusuot ang bawat hakbang ng mga makasaysayang yugto
ng buhay, ng mga lubak ng panahon, iginuguhit sa patpating mga tangkay
ang mga katagang MA, PhD sa Filipino.
Sinusulsi ng mga mumunting gagamba sa paanan ng mga dahon
ang mga salitang "awtor, Superbisor"
Tampalasan, matayog, matarik at mapanganib
ang daan patungong tugatog ngunit
sa mga kulubot ng dahon nakaimbak ang bawat araw ng tagumpay
Inilaladlad sa simula ng ikadalawampu't apat na taon.
-December 22, 2010.
